Brandbrief aan de minister van Binnenlandse Zaken

Studenten zijn steeds minder welkom in studentensteden. Er is al tientallen jaren een nijpend tekort aan studentenwoningen en nog steeds kiezen gemeenten ervoor om het aantal studentenhuizen in binnensteden te beperken. Onder het politiek wenselijk motto ‘leefbaarheid’ maken gemeenten in toenemende mate het moeilijk om een beschikbare woning in de stad om te zetten tot studentenkamers, terwijl peperdure, nieuwe studentencomplexen ver weg in randgemeenten gebouwd worden. In alle studentensteden in Nederland is de studentenpopulatie het kloppende hart van de stad. Maar gemeenten jagen de studenten de stad uit door hen te dwingen huisvesting buiten de binnenstad te zoeken.

Het Landelijk Actieplan Studentenhuisvesting (LAS) heeft als doel dat het enorme tekort aan studentenhuisvesting wordt teruggebracht. Doordat elke gemeente verschilt, is er gekozen om zoveel mogelijk maatwerk te leveren. Echter, we moeten helaas constateren dat gemeentelijke regels de ‘Ontkamering’ stimuleren. In studentensteden wordt kamernood onder studenten te weinig aangepakt en studentenhuisvesting in het algemeen, of zelfs in specifieke wijken, aan banden gelegd.

Ook de bekende studentensteden, waarin tienduizenden studenten wonen, leven en werken, zoals Groningen, Leiden, Eindhoven, Rotterdam, Utrecht, Tilburg, Wageningen, Enschede en Amsterdam zetten actief concrete maatregelen in die verdere ‘Ontkamering’ stimuleren. En toch, in al deze steden is al tientallen jaren een groot tekort aan studentenkamers en studentenhuisvesting. Een sprekend voorbeeld hiervan is Leiden, waar het vanaf 2019 moeilijker werd om een zelfstandige woning om te bouwen tot onzelfstandige woning. Hierdoor werd de mogelijkheid ontnomen om meer studentenhuisvesting te realiseren. Slechts 20% van alle huisvesting in het centrum mag nu bewoond zijn door twee of meer studenten en buiten het centrum is dit 8%, en soms zelfs maar 5%.

Niet alleen de bekende studentenstad Leiden, maar ook de opkomende studentenstad Eindhoven heeft dergelijke gemeentelijke regelgeving. Door de ’30-meter-regel’ is het in de hele stad niet toegestaan om een kamer op te splitsen voor onzelfstandig kamerverhuur, als een soortgelijk verhuurpand zich op minder dan 30 meter afstand bevindt. Hierdoor werden al honderden studenten gedwongen hun huis uitgezet. Ook gemeente Amsterdam wil het opsplitsen van
woningen in kamers tegengaan, waardoor het aantal studentenhuizen drastisch zal afnemen. Rotterdam wil het toekennen van vergunningen aan studentenhuizen in wijken voor een jaar stopzetten, waardoor het voor veel studenten nog onzeker is of ze in hun huis kunnen blijven. En ook in de andere gemeenten wordt dergelijk beleid opgesteld om zogenaamd de ‘leefbaarheid’ te vergroten.

Lees ook

LKvV

Reactie LKvV op situatie Utrechtsch Studenten Corps

LKvV

Studentenorganisaties bieden petitie aan voor bouw studentenwoningen met fusies

LKvV

Kennismakingsgesprekken met Comité van Aanbeveling

LKvV

Studentenverenigingen halen meer dan 1 miljoen euro op voor het goede doel

LKvV

Studenten pleiten voor meer gedeelde huisvesting

Missethoreca

Vierde convenant Preventie Gehoorschade Versterkte Muziek

ANP

Ondertekening van het Studentenpact

LKvV

Brandbrief aan de minister-president

LKvV

Brandbrief aan kabinet en burgemeesters

DUB

Studentenverenigingen starten landelijke coronacampagne

RTL Nieuws

15 procent meer aanmeldingen bij studentenverenigingen

NRC

Record aantal inschrijvingen bij grote studentenverenigingen

NRC

Studentenverenigingen ook dit jaar bomvol; koepel wil gesprek met gemeentes over uitbreiding

LKvV

Brandbrief aan de minister van Binnenlandse Zaken